Gurbette yiğit Şiiri - Servet Balıbey

Gurbetteyim yurdum yok, gidiyorum yolum yok
Yürüyorum muamma, tekbir bekleyenim yok
Bu dağlar ezer beni, gökler nefret kusuyor
Öz yurdumu terkettim, karanlıklar çöküyor

ekmek dağlar ardında, gurbetin boğazında
çıktım yola bir sabah, havanın ayazında
binlerce kilometre, ellerim titre titre
sılanın sıcağı yok, donmuş her termometre

indim, buzdan bir meydan, kar yerinde erimez
yürüyorum ufaktan, kimse hoş geldin demez
hayat kavgası değil, burda hayat bir savaş
gidiyor ayaklarım, gittiği yeri bilmez

binalar dağlar gibi, buzdan sarkıtlar gibi
cam örülmüş yüzleri, parlıyor güneş gibi
yabancıyım bu elde, gidiyorum trende
adres yerin dibiymiş, iş bulmuşum madende

sıcak dar bir vagonda, bavulum kucağımda
bitmesin derim bu yol, korkuyorum aslında
maden bileğin gücü, işçilerin hörgücü
gurbette huzur olmaz, boğmaktır işi gücü

yarin güzel gözleri, cocukların yüzleri
bir defaat misyonum, gidiyorum ileri
ter olup akacağım, zormuş, çalışacağım
yurduma ellerim boş, dönüp varmayacağım

erkek, yiğide denir, akan ter, helal demek
her lokma aziz bende, tek ekmek emek demek
vatanıma neşeyle, mutlulukla gidecem
bekle beni ey vatan, kollarına gelecem