Babam vardı, yüce yüce dağ gibi
Güzel bir ömür yaşadı, bir çağ gibi
Ölümü yüreğime çekti, bir dağ gibi
Gurbette Ben Babama Ağlarım!..
Babam yaşarken, sanki ölmeyecek gibi
Hayat gülü, hiçbir zaman solmayacak gibi
Ömrümüz boyu, yanımızda duracak gibi
Gurbette Ben Babama Ağlarım!..
Gitti ailemizde, tüm çınarlar devrildi
Ailemizin son çınarı Babamdı, oda devrildi
Amca, Dayı, Bibi, Mama, kimse kalmadı
Gurbette Ben Babama Ağlarım!..
Baba dediğin candır, bir tarihtir
Babadan sonra, kıyamet sarihtir
Bundan sonra, aile çok gariptir
Gurbette Ben Babama Ağlarım.
Tahsin ağla üzül, uçan kuş geri gelmez
Bundan sonra, ailemizin yüzü gülmez
Babaların kıymeti, asla kata bilinmez
Gurbette Ben Babama Ağlarım!..
Tiran – 25.11.2020
Kayıt Tarihi : 13.2.2021 16:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikâye; 25.11.2020 Tarihinde Vefat Eden Rahmetli Babamın İçin Yazdım.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!