Gurbette Akşam Şiiri - Cemalettin Turan

1.
Ufuklar kararıp, güneş batarken
Sessiz bir edâyla, başlar elem gam
Hicrânın rengini kalbe katarken
Bitmeyen çiledir, gurbette akşam
2.
Bakarken gözlerin, nemlenir durur
Vuslatın pınarı, akmadan kurur
Hasretin yankısı, bağrına vurur
Bitmeyen çiledir, gurbette akşam
3.
Bir yanın gülerken, bir yanın ağlar
Hazâna dönüşür, bahçeler bağlar
Duygular gönülden, bir buruk çağlar
Bitmeyen çiledir, gurbette akşam
4.
Geçmez olur zamân, aylar yıl olur
Kazancın geçersiz, akçe pul olur
Caddeler sokaklar, çıkmaz yol olur
Bitmeyen çiledir, gurbette akşam
5.
Omzuna dünyânın, yükleri biner
Kalbine inceden, sızılar iner
Burnuna sılanın, kokusu siner
Bitmeyen çiledir, gurbette akşam
6.
Mahzunluk rûhuna, usulca çöker
Yüreğin garipçe, derdini döker
Sanırsın gök kubbe, üstüne çöker
Bitmeyen çiledir, gurbette akşam
7.
Emelin murâdın, sürmekti sefâ
Ararsın her yerde, erdemli vefâ
Son bulsun istersin, her türlü cefâ
Bitmeyen çiledir, gurbette akşam
8.
Her lokma aşında, lezzet ararsın
Âşinâ olacak, dostlar sorarsın
Ömrünce tedirgin, hep bî-kararsın
Bitmeyen çiledir, gurbette akşam
9.
Yalnızlık duygusu, sarar bir ânda
Vuslatın özlemi, dolaşır kanda
Mâziye dalarsın, her bir mekânda
Bitmeyen çiledir, gurbette akşam
10.
Huzûrla demlenen, neş’esi yok ki
Cezbeden hayâli, o kadar çok ki
Öğütür ömrünü, her dem illâki
Bitmeyen çiledir, gurbette akşam