Gurbete Gönderdim Şiirlerimi

Bu yaz bıktırdı sevdalar beni,
yaktı canımı erik ağacının çiçekleri.
Değişik saldım rüyayla gerçeği.
Bıktım hem de nasıl,
anlamsız, taklitçi şairlerin
Harıbülbül resmine
gözyaşları içinde
yazdıkları dualardan.
Her sabah, her sabah,
penceremde sökünce tan,
gurbete gönderdim şiirlerimi.
Geri gelmedi hiçbirisi.
Bir mum yaktım dizelerin arasında
rüzgârlar esti,
fakat sönmedi o mum.
Kimi sadece gözyaşını,
kimi de kanını akıttı
bir zamanlar benim mukaddes bilip
yüz sürdüğüm toprağa.
Yanımdan geçerken bir anlık dur,
sen beni tanırsın herhâlde!
Tamam! Ben şehit değilim,
ama, tanığım işte!
Tanrım! Affet beni,
şiirlerim gül kokuyor,
ağzımsa kan.
Kan! ! !
Kan! ! !
Kan! ! !