Kimi kendi gelmiş kimi zor ile
Gurbet ağlatıyor ahüzar ile
Doya doya gezemedim yar ile
Kırıldı aşkımın kanadı kolu.
Haneler dağıttı, ocak batırdı
Ne aşklar söndürdü, gönüller kırdı
Beni de en nazik yerimden vurdu
Gönlüme dokundu gurbetin eli…
Yetmedi mi daha rezil olduğum
Yadellerde bunca mahpus kaldığım
Ne zaman tükenir kurban olduğum
Bitiver gideyim gurbetin yolu…
Kayıt Tarihi : 26.12.2012 00:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!