Gurbet Sofrasi Şiiri - Ramazan Kocapinar

Gurbet Sofrası

Sardı yüreğini yabanın dert gamı tasası
Onun adı olmuş yıllardır gurbet yolcusu
O Gönülden tutkun yöre yurdun hastası
Her telefonda abi gel gayrı derdi bacısı
*************************************
Bazen çayla simit birde peynir kâzı
Kiminde menemen süt yumurta bazı
Yavan yaşık geçer işte kaderle yazı
Bak bunun adı burası gurbet sofrası
---------------------------------------------

Kaybetti şimdi ana baba uşak oğulu
Gözler yaşa durmuş hepten buğulu
Kimi Karadeniz ege kimi ise doğulu
Bugün dönse dünden hazır bavulu
*************************************
Bazen çayla simit birde peynir kâzı
Kiminde menemen süt yumurta bazı
Yavan yaşık geçer işte kaderle yazı
Bak bunun adı burası gurbet sofrası
---------------------------------------------

Umutlar beslerdi her biri öbek öbekti
Madden rahattı gurbet manen külfetti
Mal mülk hırsı sardı nefsi yedi tüketti
Geldi geçti yarım asır göçtü terk etti
*************************************
Bazen çayla simit birde peynir kâzı
Kiminde menemen süt yumurta bazı
Yavan yaşık geçer işte kaderle yazı
Bak bunun adı burası gurbet sofrası
---------------------------------------------

Gurbete gelişi tahta bavulla oldu
Yurda dönüşde tahta tabuta doldu
O elli yılın öyküsü mezara kondu
Bavul tabutla hatılı tahtası boldu
*************************************
Bazen çayla simit birde peynir kâzı
Kiminde menemen süt yumurta bazı
Yavan yaşık geçer işte kaderle yazı
Bak bunun adı burası gurbet sofrası
---------------------------------------------
Bu yazılan el diyarında gurbet sofrası
Taşradan gelenin şehirli olma hülyası
Uyanamadı bir türlü hâlâ tatlı rüyası
Kulağında yankılanıyor tanır o sesi
Her telefonda abi gel gayrı derdi bacısı

9 Kasım 2017 - Perşembe
Yazan : Ramazan Kocapınar