Ayrılık rüzgarları esti yine yüreğime,
Ve Ben mecnun olmaya yeminlimiyim ne!
Bir aşk aşısı yaptırmamışlar ki doğduğumda,
Bütün irili ufaklı ayrılıklar çökertiyor bağışıklık sistemimi..
Ama artık bağışıklık kazandı metobolizmam,
Çünkü en şiddetli salgın hastalığa tutuldum.
Munzurun doruklarındaki kar gibisin sen...
Üzerine başka karlar yağacaktır belki de!
Ama en dipte olsan da,
Yamaçlarında kalacaksın her zaman...
Karanlık gecelerime ışık saçan ayışığımsın sen.
Yaşamıma ümit veren, gülyüzlü sevdiceğimsin.
Hani olur ya kalplerde gönül yarası...
Dertlere deva gönül çiçeğimsin sen.
Baharımı süsler gözlerin her tan vaktinde...
Sözlerin ruhuma şifa nur yüzlümsün sen.
Yok tanrıdan bir dileğim,
Yok bir isteğim...
Sadece harap gönlüme
Bir yudum huzur...
Şimdi ellerim boş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!