Günü Gelince.. Şiiri - Hacı Gürbüz

Günü Gelince

Birer birer süzüldün gözlerimden toprağa doğru içimden,
kar oldun zifiri karanlık buz gibi dondurdun gecelerimi, döktün bütün yapraklarımı, içimden aldın duygularımı, umutlarımı söndürdü mum gibi.

Ben de kestim kuruyan ağaçları mı, doğrayıp yaktım bir bir,
küllerini savurdum ellerimle, rüzgâra güneşe ve aya.

Sonra cemre çıkageldi boyadı doğayı yeşile alâ, kuşlar neşeyle söylüyor şarkılarını, yeşertiverdi bütün umutlar aktı derelerden şırıl şırıl suları.

Gürbüz'üm bir ölüme çare yok içimde ne öldüyse, verdim toprağa her gün üzülerek karıştırıyorum toprağını.

Günü gelince hiç bir şey engel olamaz doğanın gücüne kadere karşı, çiğdeme, güle aşka kadere karşı, çıkıp gelir günü gelince bir bir hepsi de.

H.G