Filhakika günler geçerdi farkında olmadan,
Ne umduk ne bulduk, neyi bekledik ki zaten,
Bir zamanlar ardında gülümsediğimiz yollar,
Şimdi yorgun adımlar, sessiz, derin, ıssız.
İçimizdeki çalgı, yılların tozuna karıştı,
Sözler kurusuna döndü, rengini yitirdi umut,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta