Ömür geçer günden güne
Bir gün gelir geçmez olur
Ömrün bittiği günde
Ahiret günü gelmiş gibi
Ruhun seni terkederken
Renk, güzelliğini ışıktan aldı
Güzellik insanda doğuştan vardı
Ne oldu da bu güzellik kayboldu?
Kin, nefret, haset, bencillik ruhunu sardı.
İnsanı Allah böyle mi yarattı?
Bilinçtir kafayı dik tutan omuzda !
Sevgi, herşeyin başı
Tüm hastalıkların ilacı
Reçeteyi doktor vermiyor
Eczanede satılmıyor
Sevgi, yüreğinde gizlidir
Sevgi dolu kâlplerde açar güller
Sevgisiz kâlplerde kuru dikenler
Saklama sevgini yalnız kendine
Bir güzel söz bile gül değerine
Sevgidir insanı, insan yapan
Gülün güzelliğini görmeyen
Kokusunu da alamaz
Dikeninden çekinir
Yanına yaklaşamaz
Güzelliğe hayran olmak
Yalnızlık gönlümde kara bir boşluk
Düşersem içine geri dönüş yok
Dost oldum yalnızlığımla
Bulamadım, başka çarem de yok
Bir dost ki, konuşmuyor benimle
Gün ağarıyor
Yeni bir gün doğuyor
Duyuyorsan kuşların sesini
Esen rüzgârın nefesini
Görüyorsa gözlerin
Gökyüzünün mavisini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!