Güneşin Gölgesi Şiiri - Merve Zen

Sabahın ilk ışıklarına kadar
Kıskanır gündüz geceyi,
Yerini bırakınca güneşe,
Gölgesinde kalır, gecenin.

Güneşin Gölgesinde bir gece,
Her gece olduğu gibi; yine bu gece,
Düşünceler geceden aydınlık,
Zihnim berrak, içim kapkaranlık.

Mutluluğun kapısını çaldım,
Bu yüzden hüzne mahkum oldum
Prangalarımdan kurtulsam,
Belki birgün mutlu olurum.

Akıl göçer, düşünceler delilik.
Zaten aslında, düşünen delidir..