Güneşin Bir Gözü Kör Şiiri - Sezai Özen

Çocukmuyum ana ben?
Çocukmuyum baba ben?
Yenebilmeliyim korkuları
Aşabilmeliyim kendimi
Tanışmalıyım siyahla
Tanışmalıyım beyazla
Seyretmeliyim
Dağ doruklarından vadilerin halini

Uzanabilmeli elim korkmadan
Bir serçe kanadına
Suyun soğuğuna
Çiçeğin tohumuna
Duygunun umuduna
Taşıyabilmeli gönlüm her zaman
Sevgiyi, şefkati . merhameti

Uyurken huzurun olmalı
Gözlerimde bin neşe
Dua için açılan ellerimde
Binlerce çiçek kokusu
Duymalı ana beni bütün ağaçlar
Duymalı baba beni bütün böcekler
Tanımalıyım yağmuru çamuru
Öldürmeden en küçük bir umudu
Seviyorum aşkla dolu duyguları
Güneşin bir gözü kör nasıl olsa akşamları