Güneşimiz Şiiri - Anıl Yalazı

Yıllar sonra posta kutumda bulduğum
Sendendi hüzün kokan mektubum
Gözyaşlarımı firar ettiren
İsmindi üstünde okuduğum

Solmuş bir çiçektin yıllardan kalan
Kalbimdeyse hala dipdiri duran
Sabah kokusuyla uyandığım
Geceleri giziyle uykuya daldığım

Tozlu hatıralardı yazdıkların
Beynimdeyse her gün yaşadığım
Geceleri kabusuyla uyandığım
Gözyaşlarımın değişmeyen nedeni..

Nasıl da severdik birbirimizi..
Hayallerimiz vardı yaşanmamaış..
Güneşimiz vardı hiç batmayacak..
Tutulma mıydı yaşadığımız?

Ailendi tüm perdeleri örten
Oysa içindeydi güneşimiz, düşünemezlerdi
Aşkımızdı kurallara boyun eğen
Kalplerimizin en gizli köşelerinde yaşatırdık, bilmezlerdi

Ne yazmıştın oysa?
Evlenmiştin, yine zorla..
On yedisinde ölümle kucaklaşmanın öyküsü bu
Korkma sevdiğim, ölüm de bir başlangıç, korkma..

Öyle özlemişim ki yazını sevdiğim..
'Kaşını gözünü, hele gülüşünü'
Öyle özledim ki sevdiğim
Masumca, korkuyla 'Seni seviyorum' deyişini

Güneşimiz kalbimin kilidi
Ölene kadar ısıtacak içimi
Sen korkma sevdiğim, yarım kalmaz
Yaşarım aşkımızı sonuna kadar...

05.09.99 / 19:50