Güneşim Sendin Şiiri - Bilal Bildik

Her şeyim vardı aslında
Sen hariç her şeyim vardı
Bir şey yapmak istiyorsam
Engel olamazdı kimse
Hiçbir sebep, hiç kimse
Beni durduramazdı
Ama konu sen olduğunda
Benim kalbim dahil dururdu
Dünyaya aldırış etmezdim
Korkmazdım kimseden
Üstüne giderdim imkansızın
Ama karşımdaki sen isen
Her şeyden korkardım
En çok da seni kaybetmekten
Sensiz kalmaktan korkardım

Zaman dururdu yanında
Kar, soğuk, boran, fırtına
Yada tepedeki güneş
Hiç birini hissetmezdim
Sen var ya benim güneşimdin
Gözümün aradığıydın
Kalbimin doymadığı
Umutlarımın beklediğiydin
Hayallerimin çiçeğiydin
Vazgeçilmezimdin benim.
Seninle vakit su gibi akardı
Yokluğunda geçmeyendi zaman
Varlığında gülendi gözlerim
Işığımdın karanlıkta
Aydınlıkta gizemimdin

Her şey senle güzeldi
Doymadığımdın gittiğin de
Ayrıyken beklediğimdin.
Sen varken her şeyim vardı
Yokken sen, bende yoktum
Artık olur muydum diye bekledim
Olmadım artık ben
Sadece gezen biri vardı
Orta yerde öylece.
İyileşir mi dedim yaralar
Hiçbir şey eskisi gibi olmadı
Yaşamak zorundaydım sadece
Bedenimi bana verene borcumdu bu
Bir sarhoş gibi yaşamak
Yaşamaksa öylece yaşamak işte

Sorarlardı neden dalgınsın
Yorgunum derdim hep
Bazen de uykusuzum derdim
Bendeki seni bilmezdi kimse
Dalgınlıklarımı sorarlardı
Seni nasıl anlatabilirdim ki onlara
Bir anda gülünce deli zannederlerdi
Karşımda gülümseyen seni göremezlerdi
Onlar öyle zannede dursun
Ben seninle deli olmayı severdim
Ben seninle her şeyi çok severdim
Aslında inanır mısın bilmem ama
Seni acı çekerek özlemek bile
Başkalarını sevmeyi denemekten
Daha güzeldi, hem de çok güzeldi

Benim güneşim sendin, sen
Hiç batmayanımdın, yokken bile
Kavgamda güzeldi senle
Sevinçlerimde özeldi senle
Sana tutsaktım aslında
Varlığın yada yokluğun fark etmezdi
Tiryakin olmuş bir ben vardım
Bakma sen sensizliğe hayıflanmama
Ben sensiz hiç olmadım
Kalamadım yokken bile sensiz
Yaşattım seni anılarımda
Varmışsın gibi sevdim
Yokken de öyle sevdim
Güneşim sendin benim
Benim güneşim sendin