Güneşim Benim Şiiri - Gülhan Fistaçyo

Ben seni çıkarsızca sevmiştim,yüreğimi koymuştum ortaya.Ama senin o çocuksu bakışlarınla ilk kez karşılaşıyordum. Hayat karşıma çok farklı insanlar çıkarmıştı ama sen hepsinden farklıydın,hiçbiriyle kıyaslanamazdın. Sana tam olarak gösteremedim sevgimi belki de. Ama şunu bil ki seni kendimden bile çok sevdim. Sadece yanında olsaydım başka hiçbir şey umurumda değildi. O kokunu duymak,nefesini hissetmek,hiç değilse seni uzaktan bile görmek yeterdi bana. Öyle deli gibi seviyordum seni. Ama sen bunun farkında bile değildin. Tamam sana karşı boş olmadığımın farkındaydın ama seni bu kadar sevebileceğimi tahmin edebiliyor muydun?
Sana olan sevdam çok farklıydı. Hele sen! Ah sen! O kadar başkaydın ki benim için. Yaşamak,hayattan zevk almak için tek dayanağımdın. Sen beni saklı kalmış bir hapishanenin en kuytu köşesinden çekip alıverdin. Beni ölüme mahkum olmaktan kurtardın.
Sen yokken hep yalnızdım. Hem de etrafımda koca bir topluluk olduğunda bile. Tek arkadaşım deniz,tek gerçek sevgilim yağmur olmuştu.
Şuan hayatımda tek olan ‘SEN’ var. Sevgim,sana karşı olan hareketlerim ne kadar sana basit gelse de ben hayatım boyunca tektim! Herkesler bir şeyler söyledi,ama hep söylemeleriyle kaldı,devamı gelmedi. Yada ben hep söyledim ama umursayan olmadı. Sadece işime nasıl yarar diye düşünenler vardı etrafımda. Ama sen öyle değildin. İlk başta çok zorlandım,çok garip gelmiştin bana. Ama şimdi yavaş yavaş senin attığın o kördüğümü çözmeye başlıyorum. Bu seferde başaracağıma inanıyorum. Önceleri belki de sana olan sevdam bir mücadele hevesinden ibaretti. Farklı geldiğin için aşık olmuştum sana. Ama şimdi… Aşık değilim sana!
Sana sen olduğun için,içimdeki gerçek ‘BEN’ i ortaya çıkardığın için teşekkür ediyorum. Ve şunu da tekrarlıyorum. Aşık Değilim Sana! Deli gibi SEVİYORUM Seni! ! ! Hani ilkbaharda çiçekler başlarını kaldırıp uyudukları uykudan uyanınca kuşlar cıvıl cıvıl öter,pır pır uçar yaişte sen hayatıma girdiğinden beri o yüreğimde soldurduğum çiçek yeniden yeşerdi. Devamlı ağlamış şiş görüntüsüyle hayata devam eden gözlerim seni gördüğünden beri etrafa parıldayarak bakıyor. Ama şimdi bir sis bulutu düştü önüne. İkisi de muhtaç seni görmeye. Ağlamak istemeyen o gözler isyan etti Dilime ve Yüreğime…
Ufacık bir olumsuz sözün yüreğimdeki çiçek bahçesindeki çiçeklerin boynunu bükmesine sebep oluyordu. Günebakan çiçeği misali o olumsuzluklara sırtımı dönüyorum. Ama göremeyince güneşi,gösteremiyor yüzünü. Güneşe hasret kalıyor. Bir güneş için milyonlarca yıldıza ve parlayan aya sırtını dönüyor. Ve bundan hiç pişman değil. Çünkü deli gibi seviyor güneşi. Araya bulutlar girip gözyaşlarını akıtsa da güneş,günebakan o gözyaşlarıyla büyüyor. Ama güneş hiçbir zaman yalnız bırakmıyor günebakanı. O da güneşe asla ihanet etmiyor. Şimdi ben günebakanım sense güneş. Sana olan sevgim o kadar büyük ve güzel ki etrafımda ki her şey bana güzel geliyor. Seni görmek ve varlığını hissetmek hayatıma anlam veriyor. Arada olumsuzluklar olsa da sana olan sevgim asla değişmiyor.
Yine seviyorum
Yine seveceğim
Güneşim benim…