1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Güneşi görmeden ölmeyeceğiz
fosforlu nefret kaynıyor sarnıçlar
bunlar kuş ölüsü değil, insan
siyah dakikalarda oturup ağlayarak
tarihin her harfine dipnot düşüyorum
yaş olup bir babanın gözlerine düşüyorum
zembereğinden tutuluyor hayat
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta