İki avuç duayla, dünya suya doyar.
Bu su kimini ihya eder, kimini boğar.
Suyla topraklar kanar, nebatat doyar
Rahmetin ardında, güneşi görürsün.
Öfke karaciğeri, keder akciğeri yer.
Üzüntüye mideni, strese kalbini ver.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta