Güneşe Kar Yağıyor Şiiri - Ziba Halil

Güneşe kar yağıyor yine.
Sabahdan.
Ellerim üşüyor ellerinde.
İçin hiç bişey söylemiyor.
Yüzün gibi.
Boş şişe gibisin şimdi.
Ne sarhoş edecek bir hâlin,
Ne kendine getirecek.
Yönünü kayb etmiş gemisin.
Pusulan düşmüş denize.
Göy uçmuş altında kalmış
Yaşam hevesin.
Sığınıb gögsümün dalğılarına
Kurtulmak da istemezsin.
Sen - buzdağı.
Ben - volkan.
Ne erite bildim seni.
Ne sen bende ısına.
Güneşe kar yağıyor hâlâ...

(Bakü 06.08.12)