Güneş Ülkesi Şiiri - Sena Seven

Sustu gökyüzünün son yıldızı
El salladı insansı yaratık
Gidiyor mu acaba diye
Ama çoktan olan olmuştu

Puslu bir gecede ansızın çıka gelen hüzün,
Kucakladı naçiz bedenini
Ve sonra
Artık ikisi yek beden,yek ruh

Bu ne bir dönüşüm
Ne de hayatın estirdiği bir rüzgar
Olan bitenden ibaret her şey
Camla kaplı fanusumda

Gittiğim her yer ve işittiğim her melodi,
Hepsi yalnız ve mahsun
Ufukta ölen güneş
Doğarken de aynı hüznü taşıyor

Ve ben, hala kırgın
Hala öfkeli