Güneşten geldik ışığıyla uyandık.
Yokluğunda,
uğursuz bir karanlık;
nerden nasıl geleceği belirsiz,
kara bir kedi gibi ruhumuza saldıran.
Güneşin önünde olmalı öyleyse hesabımız!
Güneşin ısıttığı toprak armağan etti bize yaşamı.
Çizgisiz ve sınırsızdı.
Her bölüşümüzle,
karıştırdık onun var olan aklını.
Toprağın aklı sıra olmalı öyleyse hesabımız!
Güneş,
toprak ve insan
aynı şarkıda kaynaşırsa;
Güneş kızardıkça gülümser,
topraksa sürülür beraber.
İnsana yakışırca olmalı öyleyse bütün hesabımız!..
Ali Arslan
Kayıt Tarihi : 7.3.2006 09:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!