Güneş Seninle Konuşur Şiiri - Nimet Öner

Güneş Seninle Konuşur

Bir gün değil,
her günün başlangıcında
adını fısıldıyor rüzgâr
Sabah Güneşim diyor,
çünkü seninle başlıyor
günün ışığı,
şairin kalbi,
şiirin dili.

Bakışların,
bir çiçeği güne baktıran ilk ışık gibi.
Yüzün,
bir çocuğun gülüşü gibi iç açıcı.
Ve sesin
benim içimde
hiç susmayan bir dua.

Zifiri'den geçip
ışığa yürüdün sen
Yanmadan,
yakmadan,
ama ısıtmayı hiç bırakmadan.

Bir insanın kalbi bu kadar olur,
ve bu kadar güzel olur
diye yazıldıysan eğer,
ben de seni
şairin alnına yazılmış bir ilham gibi okudum.

Sen sadece bir mevsim değil,
bir tamamlanışsın,
bir şifa,
bir başlangıç.

Ve ben şimdi
her şiirin sonunda
şunu söylüyorum:

Güneş bile seninle konuşur,
çünkü sen,
ışığın ta kendisisin.

Azra Nimet Öner