Güneş Gibi Şiiri - Abdurrahman Özdemir

Yanar dururum bir güneş gibi,
Yandığımı bilmeden,
Hayat veremezmiyim,
Kimseye ben ölmeden.

Yapayalnızım,
Doğmasını bilirim beklenmedik geceye,
İster Ay- ım ol,ister dünyam ol,
İstersen benden aldığını dağıt karanlıklara,
Yol göster kimsesiz/sevgisizlere,
İstersen hayat ver,toprak/su/hava gibi,
Varsın sende seninle yaşayanlar bilmesin kıymetini,
Var sen bilme beni,yanıp tükenişimi,
Yine de severim,
Yine de hayat veririm,
Yine de ısıtırım,
Kollarıma almasam da uzaktan seni…

Özdemir. Ankara/2002