Güneş Doğuyor Şiiri - Kazim Öztürk 2

Biraz önce karanlıktı,
Bak şimdi güneş doğuyor.
Güneş doğmadan önce,
Tamamen karanlık çöker.
Bu, aydınlığın müjdesi.
Güneş; buzları eriten,
Soğuğa meydan okuyan,
Donukluğu bitiren,
En iyi dost, en iyi sırdaş..
Dünyada güneş batmıyor,
Memleketleri geziyor,
Her canlıya hayat veriyor...
Buzu, soğuğu kimse sevmez,
Soğuk, fırtına dost bilmez...
Güneşin karşısında hepsi pes eder,
Evet güneş doğuyor, her şey ısınıyor...
Bir kuraldır bu;
“Her zorluktan sonra, kolaylık,
Her karanlıktan sonra aydınlık”...
Güneşi mahkum edebilir misin?
Güneşe tavır alabilir misin?
Köstebek gibi,
Solucanvari,
Yılan gibi,
Yarasa misali;
“Güneş yok”
“Güneş beni ısıtmıyor” öyleyse
“Yaşasın karanlık” diyebilir misin?
Her gün güneş doğuyor, güneş var,
Güneş batmıyor, batmayacak...
Gittikçe daha da ısıtacak,
Karanlıkları aydınlatacak...
Karanlığı sevenler istemese de...