Güneş Batarken Şiiri - Mehmet Özparlar

Mehmet Özparlar

Mehmet Özparlar

ŞİİR

19

TAKİPÇİ

Güneş Batarken

Yalnızlığımı hissediyorum güneş batarken,
Karanlığın sessiz derinliğinde,
Kabuklarına çekilmiş insanlar,
Hayat bitiyor adeta güneş batarken.

Hüzün dolu bir sessizlik kovalıyor,
Neşeyi,mutluluğu,
İki aşkın sönüşü,
Ayrılık başlıyor güneş batarken.

Gözlerim ağlamaklı,
Ellerim boş kalmış,
Hep seni,hep seni arıyorum,
Güneş batarken.

04-04-1976

Mehmet Özparlar
Kayıt Tarihi : 9.3.2010 15:48:00

Şiiri Değerlendir

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Atila Yalçınkaya

Yalnızlık düşüyor kimisinin yüreğine hasret yudumluyor dudakları.İçten kaleminizi kutlarım.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Serap Irkörücü

Akşam her zaman hüznü çağrıştırır... hele yürek yaralıysa...

Kutlarım Mehmet Bey...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Ömer Gündoğan

güzeldi kutlarım..MEHMET BEY..10 ANT

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Mine Kul

Karanlığın bastığı o saatlerde, konuşmaya başlar yürek şiirde olduğu gibi güzeldi kutlarım saygılar...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

İbrahim Kavas

Şiirin yazıldığı tarihe bakınca ben de o yıllarda; hep güneşin batışına tanık oluyoruz, doğuşunu hiç göremiyoruz diye düşünüp, karamsarlık yaşadığımı anımsıyorum. Batan güneş, yeniden doğarken herkese mutluluk ve güzellikler müjdelemesi dileğimle...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (14)

Mehmet Özparlar