Güneş Şiiri - Ahmet Mansuri

Yıllar saçlarına kır çiçekleri dolduruyor
Gözlerinde ki hep aynı çocuk
İçeride bir yerlerde belki de varım der gibi
Dert içimde sızıdan bir umut.

Dudaklarında hep aynı güzellik
Mısralar bile adından muzdarip.
İçerinde bir yerlerde,
Duruyor mu haka o yeşillik.

Kaç hayal kaybettik o mazide,
Ne kadar söz verdik,
Gönlünde ki sızıda geçmiştir
Ellerin ellerinde
Yine sonbahara geldik.

Saklanmak nafile
Yalnızlık senden daha güzel
Ellerin normalden daha sıcak
Yalnızlığın bir anlamı var
Adı Güneş.