Güneş Şiiri - Zafer Aydaş

(öğrencim elif güneş’e) elif kız sarı bal rengi gözleri saçının teninde bittiği yerde altın madeni elif kız sarı bal rengi gözleri çam ormanlarından gelir nehrime süzüle süzüle kar sularıyla gelir iklimden iklime yazılır onun şiiri soranlara derim bal rengi gözleri rıhtım gibi oralarda çam gölgeleri bir tarafı kozalak bir tarafı gri bulut elif kız sarı bal rengi gözleri kendini yazar yokluğa doğru hala atla sürülür onun umut tarlaları soranlara susmadan derim elif kız sarı bal rengi gözleri bağlı saçları bağlı ömrü gibi dağlardan umuda ıssızı sevmez aklı kadar güzeldir niyetleri kelime dağarcığıyla sınırlı hayalleri şöyle bir koşar boşluklarda şöyle bir isyanlaşır sevmeleri elif kız sarı bal rengi gözleri saçının teninde bittiği yerde altın madeni zafer aydaş