Akan ırmak suyu durulur
Dal veren ağaç yeşerir
Değişir insan gün güne
Benzemez gül güle
Sor insanı güne
Gülü bülbüle
Sandın ki bitecek
Kestin gittin dalımı
Kestigin yerden filizlenecek
Büyüyecek bir ağaç gibi
Üzülme üzülme dost
Işık karanlık çökünce çıkar
Ağlama ağlama dost
Dertdaş kötü günde çıkar
Dünya dediğin üç gün dost
Beton kızmış
Sıpsıcak bir yaz günü
Betonun sıcaklığı yüzüme vuruyor
Sandalyem ateş gibi
Sıcak sıcak rüzgar vuruyor tenime
Dağlarına karlar yağmış
Her yer insan seli
Zalım garip karışmış
Tozu dumana katmış
Hey hey hey insanoğlu
Mazlumu kim ağlatmış
Hey es rüzgar es durmadan
Hey yağ yağmur yağ dinmeden
Hey ısıt güneş ısıt içimi yılarca
Bugün darmadağınım
Hep ben mi ağlayacağım
O tozlu yolları yuta yuta
Yürüdüm ben zamanla
Kadehler düşmeden yarıya
Sen sen diye inledim ben
Bahtım mi ne kara
Bir rüzgar esti
Gül yaprağı dalından koptu
Yere düştü
Oysa güneşti Mayıs'tan istenen
Ağlamak yağmur değildi beklenen
Düşen sen degildin sade
Ne demiş ne söylemiş önemsiz git
Ne yazmış ne bırakmış bilme git
Yıllar unutturur bizi
Yıllar avutur ikimizi
Ben böyle yapayalnız burukum
Sen yine de git
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!