Güner Kaymak Şiirleri - Şair Güner Kaymak

İnsan nasıl yaşarsa öyle ölecek
Fanidir bu dünya gelen gidecek
Herkes ektiğini bir gün biçecek
Yaptıgından hesap verecek bir gün

Zalimin zulmü kalmayacak yanına

Büyükleri utandırın
El ele verin çocuklar
Sömürüsüz dünya kurun
El ele verin çocuklar

Hapis değil okul kurun

Dilber Kimdir? kime denir
Sor istersen anlatayim
Dilin kemigi yokturya
Biraz sana takilayim.

Zil takipta oynayandir

Atasozu gibi sozleri vardi
Koskocaman dunya ona cok dardi
Veyselden ayrilmak olumden zordu
Akiyor gozyasim dost veysel diye

Cok eser birakti yurtan gocerken

Bunca siirlerim intizar dolu
Kirilsin felegin kanadi kolu
Sapittim inanin ben dogru yolu
Aklimi basimdan aldin askerlik

Sevdali basimla askere geldim

Insan kani icene vampir denilir
Cocuk kani dokene ismi siz koyun
Kadere talihe elbet boyun bukulur
uc aylik bebege fuze atana ismi siz koyun

Iraktaki katliami dunya izliyor

Aşkıma sevgime layık olmadın
Yanlış yaptın bana düştün gözümden
Ettiğin yemine sadık kalmadın
Yarı yolda koydun düştün gözümden

Hani beni ölümüne severdin

Bu can kurban olsun yurduma benim
Beşikten mezara askerim asker
Daha ben ölmedim olsun haberin
Beşikten mezara askerim asker

Yarimi andim gozlerim doldu
Yad elde halim sorulmaz oldu
En yakin dostum gozyasim oldu
Ah ceker aglarim senden uzakta

Hatirlamak istemem o aci gunleri

Iki yil once Ortakoye ugradim
Yukaridan bakinca ne sirin ilcem
Her yani yemyesil boylesini gormedim
Yukaridan bakinca ne sirin ilcem

Degirmenleri gecip asagiya inince