Güne doğalım Şiiri - Oktay Çekal

Güne doğalım…

Yüreğimde sevdam bu gün, parçalı bulutlu…
Dokunsan özlemlerime, yağıp sel olurum.
Tükenmez aşkım gecelerimde, yanan mum olurum.
Damlar gözlerimden sonra, yakar köz olurum.

Acılarıma sokulma, vurgun yersin yüreğinden,
Sanki bir zehir akar, uyuşturur nefesinden,
Aldığın her yaşamı, tutuşturur çırasından,
Yanarsın varlığında, ruhun bile alevlenir.

Gönlüme dokunuşun, sanki bir cilve nazdır.
Tenime her sokuluşun, ruhuma bir niyazdır.
Ömrümde yaşarsan sen, mevsimim hep yazdır.
Bu can öyle şenlenir ki; hayat tene sığmaz olur.

Ver elini hüzünlerin pası çözülüp, aksın ruhumdan.
Gök kubbeye bir merdiven olsun, sevgin bakışlarımdan.
Akan nehir tutsun bizi, alıp götürsün yalnızlığımızdan.
Geceler bile sussun ardımızdan, güne doğalım…

Oktay ÇEKAL
05.10.2015-01.19