Rüzgarın kızı, bir adımdan kaybolan...
Marmara'nın kızıl yelkenlisi Rozemary!
Kaç sefer, on kırk beş saatlerini kaçırdık seninle
Kaç on iki seferlerinde yakalandık göz göze
Üstsüz ve darmadağın…
İkimiz de denizlerin lanetli korsanı
İkimiz de Aboşa’nın kızıl soytarısı
Dibimizde hâlâ aynı soğukluk.
Tanıyamıyorum seni,
Iskarça olmuşsun, duymazlığa.
Gözlerinde zifiri bir boşluk,
Ummansız bir şeytan üçgeni.
Say ki bugün martılar geldi,
Say ki maviliklere açıldık.
Bir nokta, kapat gözlerini,
Biraz gülümse...
Ah Rozemary,
İkimizde de hâlâ aynı çalım, aynı heves.
Söyle, daha kaç var aryan saatlerine?
Varsa gönlünün köprüsü,
Bir yazı, bir kışı?
Asma yarınlarını, gel.
Kopart sırnaşık yağmurlarından.
Gücün varsa durdur anbean açıklarımı.
Ben hayatı böyle sadakatsiz sevmedim.
Sebahat Sevinç Ütük
Kayıt Tarihi : 27.7.2012 17:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
' Ve...,
Sustu yine bir gün batımı
Sanki,bir bulutta gizlendi
Oysa ben,el açıp yakardım
Yalvardım, bir damla
B i r d a m l a y a ğ m u r d a
Bekledim tenime renk vereceği
Uzaktan uzağa,sevip seveceği
Güneş tacından kor yüreğime
Sefası olacaktı şefkat yağmurları '
Şiirin devamını yazıldığı gibi değil şuan şu saniye yüreğinizin hissettiklerinizin ve duygularınızın sesi ile dinleyin ; ve sevmekten, sevdiğinizden ve aşkınız için mücadele etmekten asla vazgeçmeyin...
En kalbi sevgi ve saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (1)