Bırakıp gönül kapıma, gayrimeşru çocuk gibi özlemini, gitttiğinden beri;
Ben istemeden kalbim onu öyle sahiplendi ki, gelip alırsın diye ödü kopuyor.
Seninle yaşanmadı bu aşk ama 'yokluğunda' heran büyüyen Özlemine, doyum olmuyor...
Kayıt Tarihi : 2.10.2010 14:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!