Günahın Acı Şarabına

Bir damla döküldü
Elimden kanayarak
Nedir bu kördüğüm
Başım dönüyorken gördüğüm
Kızıl gibi kuşatılmış bir ölüm
Sermestim; günahın acı şarabına
Her kadehle vurulan
Gönül yarasına

Aklımın derin vadisinde
Uçurumlar raksediyor
Bir âma gibi
Geçmişin kucağında
Bölük pörçük, harap olmuş
Gökyüzü
Gecelerin inkisârıyla
Sermestim; günahın acı şarabına
Her kadehle vurulan
Gönül yarasına

Tertemiz
Bir hayal bıraktım
Sevabımı savururcasına
Göğsümden kopartarak
Mezarlığımda çürüyen düşüncelerin
Aktığı dipsiz boşluğa,
Artık enkaza dönmüş
Maneviyatıma...
Sermestim; günahın acı şarabına
Her kadehle vurulan
Gönül yarasına