Gün Yükü Şiiri - Zeki Tüyen

bir ağaç yaratsam yalnızlığımdan
sonra ormanlara dönüşen
görkemine sığınsam gün boyu
doğal uyumuna yeşilliğin
umut gibi bembeyaz
ve güneş gibi parlak

bir gökyüzü toplasam sevilerimden
masmavi bulutlardan evrenimi kursam
boşluğa yaslansam mut dolu
yarınlarla ışıltılı
tutkularla bezenmiş

musluk döner su fışkırır
bir ağaçkakan telaşı karşı dalda
sesler biraz uğultulu
arıtsam kötülükleri zamandan
çevirsem mutluluklara yüzümü
sevecenliği avuçlasam
yüklesem bilince günü

ankara; 1.07.1975