Gün soldu penceremde Şiiri - Sabri Ceyhan

Gün soldu penceremde…

Gün soldu penceremde,
Aklıma gelen, geldi sonunda.
Ne gecede rüya,
Ne de gündüzde hülya,
Ne bende sen,
Ne de sende ben,
Kalmadık birbirimizde sonunda…

Gün karardı âlemde,
El ayak çekildi sonunda.
Ne gökyüzü sustu,
Ne de gözlerimdeki yaş.
Ne bir yolcu vardı giden,
Ne de bir uğurlayan,
Yan yanayken bittik sonunda.

Gün ağardı penceremde,
Zemheriye çalmış kapımı sonunda.
Ne gökteki ay,
Ne de güneş vurur yüzüme.
Ne bir gülümseme,
Ne de bir selam,
Çalmadık yüreğimize sonunda…