Gün Seninle Doğmalıydı Bu Şehirde

Yine kışa soyundu şehr-i İstanbul,
Uzun karanlık yalnız geceler,
Yine ayaz, yine sensiz yine zûl,
Oysa ne umutlar ektim bu şehrin kaldırımlarına,
Fırtınalar kovaladım gecenin orta yerinde,
Kar yağdı umutlarımın üstüne,
Üşümedim soğuğa inat seni düşündüm,
Bütün günler seninle doğmalıydı bu şehirde,
El değmemiş güller açmalıydı bahçeler.

Bilirsin suskunluğumun içimi yaktığını,
Bir sabah daha sensiz doğuyor güneş,
Yine sensiz geliyor yeni gün, yeni sabah,
Özlemler tazeliğini koruyor,
Şiiri ıslatıyor gözlerimden düşen yaş,
Can gibi kırılgan yüreğim,
Buz tutan sular gibi çeşmenin yalağında,
Oysa bütün günler seninle doğmalıydı şehirde,
El değmemiş güller açmalıydı bahçeler,

06.12.2013