Gün Ortasında Dolunay Şiiri - Özlem Saba

Kıyıdan bakanlara göstermez Deniz
Derinliğini

Bir içimlik suda bile
Boğdurur bilmeyene kendini

Tükenmekten
Saklanır kayalıklara balıklar

Denizin ortasında bile
Aç kalır bazen martılar

Öyle derin sessizlikler bırakır ki bazı gidenler
Sağır eder de
İçinizde boğulur çığlıklar

Yutar dilinizi girdaplar

Her sabah
Denizi yakar sevdanız teninizde
Fakat söndürmez ateşinizi okyanuslar

Kimse bilmez
Kimse bilmez

Yar gelince akla

Isınmaz kimseye içiniz
Üşütür Onsuzluklar

Gün ortası bile olsa,
Görünür olur yakamozlar,
Ahh o Dolunay
Ahh o Dolunay(da)

Vurgun yer hep mısralar

Özlem SABA