GÜN OLSAM...
Gün olsam
Doğabilsem pencerene
Kirpiklerinin arasından süzülüp
Gözbebeğine
Bir öpücük kondurabilsem...
Usulca sokulsam koynuna
Açtığında pencereni
Sabah serinliği gibi...
Toplayıp bütün renklerini dünyanın
Başına taç yapsam
Sen bahar olsan...
Anne özlemiyle içi yanan çocuğun
Yandığı gibi yansam
Ateşinde...
Ayaklarımı okşasa denizin tuzlu suları
Ta uzaklardan bir gemi görünse
Umudun bittiği yerde...
Meyveye dönse dalında çiçek
Şarkılar bestelese çalı kuşları
Örümcekler dantel örse
Kiraz ağaçlarına
Sen yaz olsan...
Yüzümdeki çizgilerden okusan,
Hayat hikayemi..
Umutlarımın sevdalarımın yerini
Derin bir sessizlik alsa
Dolunayı kapatsa bulutlar
Menekşelerin yerini kaktüsler
Kırçiçeklerinin yerini ısırgan otları bürüse
Hazan mevsiminde yapraklarım solsa
Sen güz olsan...
Ağaran saçlarım
Doruklarında kar olsa, buzul olsa
Yorgunluğu dizlerimin
Gönlüme huzur olsa
Göç etse bahçemden filamingolarım
Şelalelerim donsa yükseklerde
Yüreklerde sızı olsa
Şarkılarım nağmelerim,
Sen kış olsan...
Sen akış olsan gönlümden süzülen,
Sen bakış olsan gerçeği gösteren
Sen bahar olsan
Başka mevsimler olmasa...
Kayıt Tarihi : 18.8.2003 12:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!