Gün Işığı Vurunca Gel

GÜN IŞIĞI VURMADAN GEL

Gözlere mahmurluk çöktü
Çatıkkaşlar boyun büktü
Aybatımı,seher vakti
Günışığı vurmadan gel

Kahrım yanaktaki güle
Hasretimi etti çile
Akkolları başka bele
Dolamadan,sarmadan gel

Hoşmudur bunca bu eza
Sevenine verin ceza
Ne gerek var bunca naza
Gönülleri kırmadan gel

Yüreğimde saplı bir ok
Ahvalimin sebebi çok
Beklemeye sabırım yok
Eğlenmeden durmadan gel

Bağrıma bastırma taşı
Deme ki feleğin işi
Gönlüm,gönlün ile komşu
Kimselere sormadan gel

Onca ömrü hasret aldı
Çekerek ruhum daraldı
Gözlerim yollarda kaldı
İsmail’i yormadan gel
İhg.14.05.2018-Ankara