/bil ki her sabah uyandığında,
dudak izlerimi bulacaksın dudaklarında,
niçin bu gözyaşları.., sakın ağlama/
gün gelir derin darbeler vurur, sağ yanımızdan....
biz yakılması muhtemel kitaplar oluruz, biraz zincir ve işkence,
öldürülecek yaşa gelirken çocuklarımız, darağaçları gölgesinde,
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
İnsanın en çok sevdiği şey, aslında hiç sevmediği ya da hiç sevmediğini sandığı şeyin aslında en çok sevdiği şey olduğunu geç fark etmesi gibi bir ihtimal olabilir mi...Ne dersiniz...?
Söz konusu insan ben isem olur, şöyle ki.
Mısırları yani mısır (Darı) bitkisini hiç sevmezdim, bahçeye indiğimde özellikle kaçınırdım yapraklarından, çünkü dokunduğu yeri yakma gibi bir özelliği vardı, hele hava sıcak ve vakit de öğleye doğru ise. Bu tepkim uzun yıllar sürdü, tabi Mısırlar da boş durmadı her fırsatta elimi kolumu dağlamayı sürdürdü.
İyi de neden gün ortasında gidiyordum ki, sabah serinliği çuvala girmemişti ya,
rutin görevlerimden olduğu için o gün erkenden daldım mısır tarlasına, başladım sabah serinliğinde salınışlarını izledim, sonra çok daha muhteşem bir keşif yaptım. Hep merak ederdim, mısırların kök diplerindeki küçük küçük oyukların nasıl oluştuğunu, hem de belli bir düzen içinde, sağa-sola yayılmadan hep aynı noktadan nasıl olup da her gün biraz daha derinleştiğini.
Sonra yapraklardaki çiy damlalarını fark ettim, güneş ufukta yükseldikçe damlalar yaprak uçlarına doğru süzülüp, oradan da toprağa damlıyordu. Billur gibi...Ne muhteşem bir görüntüydü.
O günü mısırlarla barış günü ilan etmiştim kendi kendime, artık ister sabah erken, ister gün ortası olsun, ne mısırlar bana, ne de ben mısırlara öfkeyle bakmaz olmuştuk.
Her şeyin başı sevgi ve güzel düşünmek değil midir.
Yapıcı, sevgi dolu güpgüzel, okundukça okunası şiirinizi ve sizi içtenlikle kutluyorum sayın ÇEŞTEPE.
Saygıyla.
Güzel hayale sarılmayan zaman güzel gelmez. Gün gelir kendine döner insan; sevgi açar barut fıçısında...
Yüreğinize sağlık kaleminizden çok güzel bir şiir okudum kutlarım sizi ilhamınız bol olsun Ant.+10
yeter ki aşk bizde kalsın...
Muhteşem,her devirde tekrar tekrar okunacak bir eser bence.Günler herşeye gebedir,acıların tatlı olduğu günler dilerim.Saygılarımla Cevat bey.
giderek tükenmeye başlar, sakladığı bütün kötü ihtimaller zamanın.
bir kelebek gelir kozasına girer gibi, girer yüreklerimize sevda gibi,
o an taşar içimizden dünyanın bütün denizleri
her damlasından bin çocuk doğar, hepsi de bizim çocuğumuz sanki,
dalga-dalgadır saçları, güneş gibi…
Etkili izler bıraktı.
Tebriklerim ve saygılarımla.
Özgün ve kendine has tekniğin şiir diline farklılık getirmesi kaçınılmazdı. Sayın Cevat Çeştepe yine taklit edilemez bir usta olduğunu gösteriyor bu güzel şiirinde. Şiir ilk mısrada yakalamış okurun yakasını, hadi son mısranın ateşinden kurtul da göreyim.
(gün gelir, gün açar, açan gün karanfil kokar, gül kokar)
İçten,samimi ve umut dolu sözlerin yer aldığı güzel duygularla yoğrulmuş
anlatımı güzel bir şiir,
Emeğine yüreğine sağlık, (+10)
saygılarımla
Şiir saglam karekterli
oldukca hoş anlatımlı
melek kadar saf ve tamiz
duygularla yazılmış kutlarım
/hiç korku düşmesin yüreğine,
senin renklerin asla solmayacak ki bende,
asma güzel yüzünü.., hadi gülümse/
Çok duygulandım üstadım çok manalı ve hayatımızın bir parcasıdır renkler gülmeler sevdalar dilerim sevdanız da renkleriniz de hiç solmasın tam puanla sevgiler
Bu şiir ile ilgili 80 tane yorum bulunmakta