Yapayalnız kalsam gene
Hasret Dokunmaz bedene
Yârsiz uyanmak her güne
Yakacakmış gün gelecek.
Yârim güzel girer düşe
Baş vurdurur taştan taşa
İyiliklerini başa
Kakacakmış gün gelecek.
Bir ‘ah’ çektirip derinden
Göz ağlayıp kederinden
Hasret kalbi de yerinden
Sökecekmiş gün gelecek.
Yakalanmıyor ki hızdan
Anlamaz ki sazdan, sözden
Deli gönül iş bu nazdan
Bıkacamış gün gelecek.
Benim yârim sümbül gibi
Koklarım onu gül gibi
Çöplüğe giden yol gibi
Kokacakmış gün gelecek.
Kayıt Tarihi : 30.6.2001 11:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!