Gün dönümü düşleri Şiiri - Nuh Comba

oysa ne çabuk kaynaşmıştık
mis kokulu serin sulu
gönül bahçelerinde
Kuş gibi uçuyor
çocuk gibi yuvarlanıyorduk çimenlerinde

diken oldu çekilmesice dilim
üzdü!
büzdü, papatya kokulu yaprakları
tırtıl adımıyla dolaştı
o nazik tenlerinde
mısır püskülü saçların
dolaşırken serimde
kiraz kızarığı renkler beliriyordu
bıraktığın buselerinde

ya! şimdi!
Bitkin kaldı sensiz…
gündönümü hazanı sevdana ırak
sürgün, sürdü zemheri mazilerine
oysa, zaten hep hayali yaşarım
kurumuş ağaç gölgelerinde
kar boran esiyor sensizim
gönül dağının ıssız zirvelerinde

her düşüşte
tutunduğum kayalar dolaşır şimdi
adını koyduğumuz
el ele koştuğumuz derelerinde

sen gittin kahve gözlüm
dün gitti, gün döndü…
bana inat vuslat kokan
o garip bahçelerinde
her gece karanlığında
her gün dönümü aydınlığında
kasvet çöker hüzün yağar
sevda dolu hecelerimde

Nuh Comba