Gün Dönümü Şiiri - Sibel İnal

Yine akşam oldu...
Yine gölgeler dolaşmakta peşim sıra...
Yine, bir gün daha döndü...
Ömrümden, bir gün daha döndü kızıla.

Yine ay yerleşti eski yerine...
Yine yıldızlar doluştu gökyüzüne...
Yine siyah saltanatını kurdu...
Ömrümden, bir gün daha düştü, vuruldu.

Yine o tanıdık ağırlık geldi gözlere...
Yine dudaklar açılmakta zorlanıyorlar...
Yine günün yorgunluğu çöktü bedene...
Ömrümden bir gün daha gitti sessizce.

Yine bir gün daha yaklaştım ebedi karanlığa...
Yine yalnızlık duygusu iyice çöreklendi...
Yine başladı ruhum donmaya...
Ömrümden, bir gün daha eridi acımasızca.