Gün Dokunduğunda Şiiri - Ertuğrul Koç

Gün dokunduğunda göz bebeklerinin yakarışına,
ıslak bir yanak bırakır, dualardan dökülen ummmanına;
Ey hayal,ey perde! Tutkunun kör düğümde ki; bir aşk...
Uzakta kalan hasretlerin bağrında ulvilenişinde.

Kim söylemişti" Dönmeyecek sabahlara uyanıyorum;
tefekküre bezenişin, manada siluetine koşuyorum.;
zaman, ufuklarda dört nala, atlı gelirken,
bıraktığım maziye karışır, karanlıkta uyanıyorum."

Hey gökyüzü! bakışlarım nerede ki; alemlere perdesin...
Ellerim koynumda, firakın tasavvuruna şamilsin..
Görmeyen gözlerde nihayetsiz parıltıların;
Aydınlığı sönük kalan kandillerin gerisindesin.