Gün Doğarken Başlar Herşey,

gün doğarken başlar herşey,
gözümü açar açmaz balkonda buluyorum kendimi,

ben yattığım yerden doğrulurken
sen nerde,nasıl,kiminle hala uyurken
her sabah, herkes temiz hava çekerken
ben kendime kastım var gibi yaşarken

hasretin; bir sabah öksürüğü gibi boğazıma dizilirken
gözlerin; çakmağı alevlendiren, çakma taşı gibi yanarken
ellerin; dokunduğunda verdiği güçle, ayakta duruyorken
diLin; hepsinden çok yakan,acıtan bu sözlerini,kulağıma fısıldarken
ben bunları düşünüyorken,
küllüğe takılıyor gözlerim, dolduğunu farkediyorum
çöpe atılan izmaritlerin,havaya üflediğim dumanın...
hasretinin, ellerinin, gözlerinin, HEPSİNİNİN, HERŞEYİN
seninle giden herşeyi, SENİ düşünürken
HEPSİNİN ARDINDAN
bir sigara daha yakıyorum

BELKİ, KİM BİLİR BELKİ DE...
BENİM ÜFLEDİĞİM DUMAN,
BELKİ,DÖNER DOLAŞIR,
SENİN CİĞERLERİNDE...