Gün Batımında Kurutulan Goncalar

'Gül olmamış tüm goncalara'

Bir günbatımında yine sürüklendim kıyılara
Deniz kıyısında,eskimiş bir balıkçı kahvesinde
Masamın üstünde kurumuş gül goncası,
Gül olmadan koparılmış dalından,
Kendini bülbüle sunmak için hazırlanırken,
Bir kitabın tozlu sayfaları arasına terkedilmiş yapayalnız,
Günlerce hapis kalmış orada,
Yalnızlığını kelimelerle hasbihal ederek unutmuş
Unutulmuş olduğunu bile unutmuş durduğu yerde...

Bugün karıştırırken tozlu sayfalarını kitapların
Ona rastladım,avucumun içine aldım,okşadım kuruyan yanlarını
Kokladım,öptüm,bağrıma bastım onu
Annesiz kalmış bir bebeğin hüznü vardı yüzünde,
Kendimi gördüm onda,kendimi kokladım aslında
Açamadan kurutulan gonca oldum onunla,
Kuruyan yanlarını okşadım,ağladım çaresizliğine

Eskiden ben de yaşardım gül bahçesinde
Bütün goncalar gibi açılmayı beklerdim,
Bülbülü hayal ederdim her gonca gibi,
Bir gün açacaktım,sunacaktım güzelliklerimi özgürce
Yanıma gelecek,dalıma konacak,bana şarkılar söyleyecekti
Belki de aşık olacaktı renklerime
Birlikte şarkılar söyleyecektik o zaman
Baharı doyasıya yaşayacaktık birlikte

Ama olmadı işte...
Şimdi bir balıkçı kahvesindeyiz
Eskimiş bir balıkçı kahvesi.
Tozlu bir masanın üstünde,o ve ben
Goncayız ikimiz de
Açmadan kurutulan birer gonca...

Gül olmak istedik,ama tozlu sayfalarda yer bulduk kendimize
O ve ben şimdi birlikte bakıyoruz günbatımına
Güneş yine veda etmeye hazırlanıyordu bugünkü yolculuğuna,
Uzaktan göz kırptı ikimize,tazeledi tükenmiş umutları
İkimiz de aşklarımızı kaybetmiştik,
Bülbül artık ona hiç şarkılar söylemeyecekti,
Ben o iri gözlere hiç bakamayacaktım artık,
O bülbülünü kaybetmişti,ben gözlerimi günbatımlarında
Onu aldım avucumun içine, okşadım,ağladım çaresizliğime
Gözyaşlarımı akıttım kuruyan yanlarına...

Birlikte yalnızlıklarımızı unutmalıydık
O bana rastlamıştı,ben ona
Artık birlikte aramalıydık güzellikleri,
Acılarımızı ortak etmeliydik yarınlarımıza
Birlikte günbatımlarına veda etmeliydik
Tozlu sayfalara karışmalı
Kelimelerle hasbihal etmeli
Ve unutmalıydık yalnızlıkları
Ben ona bir bülbül olmalı,dalına konmalıydım
Seçilmiş şarkılar bulmalı,fısıldamalıydım kulağına
Belki zamanla aşık olurdum solmuş renklerine,
O bana kaybettiğim gözlerimi verir,doyasıya bakardı bana
Belki kuruyan yanlarımız canlanırdı zamanla...

Eskimiş bir balıkçı kahvesinde,
Tozlu bir masanın üstünde,
Kurutulduğumuz günbatımına veda ettik mutlulukla,
Yeni günbatımlarına sözleştik güneşle,
Sımsıkı sarıldık kaybolan düşlerimize,
Umutlarımızı yarınlara bırakarak,
Döndük tozlu sayfalarımıza
Tozlu hayatlarımıza...

09.06.2001/Tavşancıl-Gebze