Güneşin misafiri olduysan ;
Gündüzün sonunda
Yalnız olsan da yalnız olmuyorsun !
Gün batımı ile birlikte ,
Günü beraber eritip akşama kavuşuyorsun ...
Sonra Ay geliyor açıyor kollarını
Kalacak güvenli bir yer gösteriyor ,
Kâinat gülerek selamlıyor seni ...
Başına da bir sürü yıldızlar dikiyor ...
Yeni güne sevdiklerinle başlaman için ,
Uyku geliyor tutuyor ellerinden ,
Her şeyi bir anlığına unutup masum kalacağın ,
Eşit insanlığa götürüyor seni gece .
Şafak söktüğünde
Gün yumuşacık okşayıp uyandırıyor ...
Sabahın huzuru ;
Gözlerini açtığında bana baktığında
Sana sesiz içsel duam ile başlıyor .
Bugün kimin için yaşıyorsam
Yarın da seninle yaşamayı dileyeceğim ...
Ben değişmeyeceğim. !
Güzelliği de iyiliği de hep sende arayacağım .
Güneşin , gündüzün , akşamın , gecenin varlığı
Gönlümü kuşattığın için güzel .
Neşesi kıt değil çoksa ;
Sen olduğun için özel .
Orhan Gülaçar
Kayıt Tarihi : 6.7.2020 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!