Gün Batımı Şiiri - Güliz Ardilli

Oyuncağı elinden alınmış bir çocuk gibiydim sadece,
Kontrol edemediklerim korkutur her zaman beni.
Kontrolü kaybedersen aşk esir eder seni.
Bazen öyle acımasızlaşır ki unutturur sana kendini.
Gerçekler çıplak gezmeyi seviyor,
Ama ben giydiklerini.
Herkes beni seviyor,
Ama ben artık sadece hak edenleri.
Kalbimin anahtarı artık bende,
Bende kalacak ben istediğim sürece.
Artık benim avcı, yalancı, kazançlı.
Günümü gün etmek varken,
Neden bağlanayım tek kişiye?
Belki duygularımın esiri yeni biri,
Ama asla değil o özel kişi.
Olabilir gözlerimin büyülediği.
Emin ol ki artık kalbim hür ebedi.
Ayakkabılar büyülü, önemli, değerli,
Ayakları olmayan biri için.
Benim için de sevmek önemli, değerli.
Çünkü şimdi yok sevebileceğim biri.

12 Haziran 1999 Cumartesi 6:40 / İstanbul