Gün batıyor.
Duyuyorum balıklarla dans eden dalgaların kıyıdaki ayak seslerini.
Güneşin gölgesine sinmiş pusuda beklerken mehtap,
Akşam iniyor yeryüzüne yavaştan.
Mihrap duvarına sinmiş bir fukara.
Çığlık çığlığa haykırıyor boşluğa
İç sesimi duyan var mı?...
Gün batıyor sessiz ve zarardasınız anbean.
Senin kirpik kirpik sırmalı saçaklarında Musa Ağacındaki güzellik.
Roma sütunlarını kıskandıran minarelerinde okunurken ezanlar.
Gün batıyor.
Vakit akşamı çağırıyor yavaştan.
Bir güvercin kalbidir sinemde ahşap mihrap
Her basamağın köklerimizden bir nihal
Tuğla arası revzenlerin atalardan göklerimize son yadigâr
Gün batarken Akdeniz sahillerinde Kaşla göz arasında şehre bire bin veren rahmet başaklarısın şimdi.
Kayıt Tarihi : 6.5.2025 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!