Gün Batarken Şiiri - Atilla Gözüküçük

Yine gün batarken, sensizliğe özlem duyuyorum,
Her akşam oluşunda, kızıl alev sarıyor benliğimi,
Bilmem kaç gece, kaç gün sensiz uyuyorum,
Yakıyor yüreğimi, her günün, gün batımında bedenimi,

Gün batarken, benim umutlarım da birlikte batıyor,
Sensizlik bana ölümden de beter, derdime dert katıyor,
Benim şu garip gönlümde, senin sevdan yatıyor,
Yakıyor yüreğimi benim, her günün, gün batımında bedenimi,

Hani gün batarken, kızıl alev sarar ya gökyüzünü,
İşte öyle sarıyor, bu garip bedenimi sensizlik,
Hep sana özlem duyuyorum, sana haret çekiyorum,
Yine yakıyor bak sensizlik, batan güneşin alevi gibi,

Gün batarken, yüreğimdeki yaralarım da azıyor,
Alıp götürüyor sevdan beni, bedenim sensiz, cansız geziyor,
Öyle bir sevda ateşidir ki bu,
Batan güneşin, ateşinden de beter yakıyor.

Atilla Gözüküçük
03.04.2006