Ben,
Gümüş bir tepside hazana sunmadım gülüşlerimi
Ki onlar, mimiklerimi askıya almadan çok önceydi…
Hiç…
Ama hiç yüksek rakımlı bakışlarım olmadı,
Tıpkı,tıpkı senin gibi…
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Allah'ım, insanı etkisine alan çok muhteşem bir şiir...
Bu yürek nasıl duyarlıdır böyle? Sağır kulakları, kör gözleri açar bu şiir... Baştan ayağa titretir insanı...
Yüce yüreği gönülden kutluyorum. Saygılar ve sevgiler bu yüreğe...
tebrik ederim.
Çalışmak zorunda kalan bir anne, evde pek durmayan bir babası olan çocuğun yalnızlığı, kimsesizler yurdundakilerden farksız mıdır?
Bir çocuğun sevgisizliğini, özlemlerini anlatan güzel şiirinizi kutlar, farketmemizi sağlayan Antoloji yönetimine teşekkür ederim.
Duygu ve düşüncenize sağlık..
Aslında tamamını kopyalayıp yapıştırmak isterdim ama insan en çok canını acıtanı görmek ister:
''Kaderi kara çocuğun
/Adına anne denen/kimsesini
Kimsesizler sığınağında ararken
Unuttum… ''
Sabır ile kalemin mürekkebi,yüreğin sözcükleri akıtsın inşallah.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta